Ik kan niets doen aan de miserie in de wereld. Dat dachten wij vroeger ook. Maar nu vertellen we iedereen het verhaal van de ‘Vriendinnen van Zambia’.

Onze vriendschap begon toevallig in 2015 op de Palingsfeesten in Mariekerke. We dienden op, net zoals een paar Zambiaanse zusters. Het duurde ruim 3 uur vooraleer we een echt gesprek startten. Julian en Rosalia studeerden 1 jaar psychiatrie in België. De volgende maanden bezochten we met hen de brandweer, een tuinbouwbedrijf, de zee. De zusters ontmoetten onze familie. Ze waren heel dankbaar, want ze vonden ons land kil. “De mensen lopen langs elkaar heen en zitten verborgen in hun huizen.” Wij lieten hen het tegendeel zien.



Julian en Rosalia zijn ondernemene vrouwen die beiden werken in een ziekenhuis. Sinds ze teruggingen naar hun thuisland, zamelen wij geld in op activiteiten zoals de tap van de jaarmarkt of driekoningenzingen met de vormelingen. Ondertussen horen we onze Zambiaanse vriendinnen wekelijks via facebook en whatsapp. Zij zien de foto’s van hier en supporteren, wij horen de vooruit- of achteruitgang van hun project en spreken hen moed in. Sociale media brengen de hele wereld zo dichtbij. Niet alleen de slechte kant, maar ook de goede kant.


In 2016 gingen we voor het eerst naar Zambia. Het was een hartelijk weerzien met Julian en Rosalia. Ze toonden al hun projecten : het opvangcentrum voor kinderen van de sloppenwijken, het weeshuis, de ziekenhuizen, de boerderijen, …. de armoede maar ook de rijkdom van hun land. De blijheid van de weeskinderen was aanstekelijk.
De zusters focussen op de zelfredzaamheid van hun landgenoten. Geef hen geen aalmoes want je helpt hen niet, zeiden ze. Onderwijs is een cruciale schakel. Naar Zambia gaan, veranderde onze kijk op ontwikkelingssamenwerking voor altijd.


Tijdens onze reis stopten we langs de weg bij een klein stenen huisje. Josef, kleermaker, mat ons op en twee dagen later, schonk Julian ons een nieuwe jurk. Die was perfect gemaakt. In die jurk openden we die zomer mee het schooltje waar ons eerste geld naartoe ging. We beloofden onszelf om nooit meer Westerse kleren op te sturen , maar enkel geld om ondernemers zoals Josef te steunen.



Soms moet je gewoon starten met een gesprek met de persoon die naast je staat. Want ja, je kan wel degelijk helpen en iets betekenen.
Al die kleine dingen, gaan op lange termijn een verschil maken.
En niet alleen voor hen maar ook voor jou.